Meer dan een armband... In de afgelopen tien jaar van Bonbons de Marie was de vraag die het meest werd gesteld: 'Maar heb je dan nooit spijt?!' als ik weer iets moois had verkocht. Nee, zelden... behalve met één armband!Ja, ik kan makkelijk afstand nemen van de vintage kleding & accessoires die ik verkoop. Door mijn figuur en door zo veel met mode bezig te zijn weet ik snel of iets bij mij past of dat een stuk onaangeroerd in mijn kast zal blijven hangen. Dat vind ik zonde. Mooie spullen moeten gedragen en gebruikt worden en geld moet immers rollen! Toen ik 10 jaar geleden begon met Bonbons de Marie (toen nog Rewind Play Fast Forward) was ik samen met mijn vader Sjaak op een brocante. Daar vond ik een ketting en armband van Yves Saint Laurent voor 15,- euro! Dat is echt niets! De ketting was niet mijn smaak. De armband vond ik prachtig! Ik was net begonnen met het kopen en verkopen van vintage en was natuurlijk super blij met deze vondst, maar wist nog niet goed hoe en voor hoeveel ik deze sieraden het beste kon verkopen. De armband zelf houden kwam niet in me op want zeker toen kon ik het geld heel goed gebruiken. Ik denk dat ik ze ieder voor 125,-/150,- euro heb verkocht toen.Van de armband kreeg ik snel spijt. 'Leergeld' zei ik steeds tegen mezelf. De ervaring van een bijzonder stuk verkopen, misschien voor te weinig, maar daar kun je weer nieuwe dingen van kopen, weer investeren... etc. etc. Ik denk dat ik wel tien jaar lang, minstens één keer maand aan de Yves Saint Laurent armband heb gedacht.Ik heb hem één keer bij Sebastiaan den Herder voorbij zien komen, maar toen had ik het geld er niet voor. Later was hij verkocht. Daarna heb ik hem heel lang nergens gezien en geloof me, ik heb véél gezocht. Laatst zag ik hem ineens voor 800,- euro voorbij komen en toen werd de spijt natuurlijk nog iets groter! Maar afgelopen maand kwam hij opnieuw voorbij en nu dacht ik: jij bent van mij! Niet voor 800,- euro, maar ook zeker niet voor een inkoopprijsje!De armband is mijn cadeau aan mezelf voor 10 jaar hard (maar heel leuk!) werken en het geeft heel veel voldoening om de armband terug te kunnen kopen om hem nu, tien jaar later, zelf te gaan dragen! Ja, er waren tranen van geluk toen ik hem weer in mijn handen had!

Mijn vintage Chanel broche: een raar verhaal... Over hoe ik een echte vintage Chanel broche vond voor maar 12,- euro, hem verkocht en spijt kreeg...   In één van de beginjaren van mijn vintage webshop Bonbons de Marie was ik met mijn ouders in Frankrijk in een tweedehands winkel waar ik een broche, een paar oorbellen en een kettinghanger van Chanel zag liggen. Ik was nog niet een erg ervaren vintage hunter, maar voor een totaalprijs van 24,- euro ga je niet lang nadenken, maar neem je het handeltje snel mee om thuis goed verder te bestuderen. Alles was echt! Wat een vondst! Maar zoals ik al vertelde, het waren mijn beginjaren en het geld dat binnenkwam, werd meteen omgezet in nieuwe handel. Zo kon ik zo snel mogelijk groeien. Ik verkocht toen alleen nog maar op Marktplaats, en als je items van Chanel verkoopt is dat erg goed voor je vindbaarheid. Zonder nadenken zette ik alles op Marktplaats. Ik weet nog dat ik de broche toen heel snel voor 120,- euro heb verkocht. Dat is natuurlijk veel te weinig, maar ik begon net en durfde niet een paar honderd euro te vragen. Wat hij wel echt waard is!   De oorbellen en kettinghanger deden me niet zo veel, maar ik kreeg snel spijt dat ik de broche had verkocht. Hij was groot, goud met roze en met Gripoix-glas. Eigenlijk vond ik hem prachtig! Ik heb toen snel een zoekopdracht ingesteld op Marktplaats zodat ik bij elke Chanel broche die online werd gezet, een bericht zou krijgen. En ik kreeg bericht. Er werd precies dezelfde Chanel broche geplaatst, maar nu met een origineel Chanel doosje. Dit was dus niet de mijne. Ik plaatste een bod van 125,- euro en het werd na een paar dagen geaccepteerd! Ik had mijn Chanel broche terug voor nog steeds een super goede prijs en inclusief doosje!   Jaren later ging ik naar sieradenbeurs SIERAAD in de Gashouder in Amsterdam. Ik droeg een jas waar ik verschillende vintage broches op had gespeld, met onder andere deze Chanel broche. Ik kwam binnen en zag meteen: 'verplichte garderobe'. Natuurlijk wilde ik mijn, voor mij waardevolle broches, niet op mijn jas laten zitten. Ik heb ze er allemaal afgehaald en in mijn tas gedaan. In de trein terug naar huis kwam ik erachter dat het Chanel-logo midden op de broche er af was gevallen in mijn tas. Gelukkig kon ik hem vinden en stopte hem in mijn kleingeld-vakje van mijn portemonnee. Dat leek een goed idee...   Ik ben het logo kwijtgeraakt... Wat nu... Nu was de broche niet meer in originele staat en ging het ook nooit meer zijn. Ik baalde enorm! Toen kreeg ik een idee. Op Marktplaats zag ik regelmatig hele kleine knock-off Chanel oorbellen staan. Daar kocht ik één paar van. De steker heb ik er afgeknipt en heb hem op de juiste plek terug geplakt. Het verschil is minimaal, maar ik ben weer en nog steeds dolgelukkig met mijn broche! Alleen al om het verhaal. Ik verkoop hem nooit meer en het beste is: ik heb nu een reserve CC!

Bonbons de Marie op de cover van de Grazia  Niet lang geleden ontving ik een bestelling van een bijzondere dame. Haar naam herkende ik direct. Linda Hakeboom (36 jaar, documentairemaakster) heeft afgelopen jaar voor Linda.nl een videodagboek bijgehouden vanaf het moment dat ze de diagnose kanker kreeg. Met veel bewondering heb ik haar gevolgd. Een jaar later staat ze, nu met kort haar, op de cover van de Grazia en ín de Grazia met een mooi interview. Wat vind ik het een eer dat Linda hiervoor op de foto wilde met oorbellen van Jean-Louis Scherrer en Guy Laroche uit mijn webshop.   Wil je het interview lezen, maar ligt er al een nieuw nummer van Grazia in de schappen? Natuurlijk heb ik in de studio een exemplaar liggen.   De oorbellen die ze draagt op de foto hieronder zijn van Guy Laroche. Hetzelfde paar oorbellen staan in de webshop met een rode gripoix-steen.