Meer dan een armband... In de afgelopen tien jaar van Bonbons de Marie was de vraag die het meest werd gesteld: 'Maar heb je dan nooit spijt?!' als ik weer iets moois had verkocht. Nee, zelden... behalve met één armband!Ja, ik kan makkelijk afstand nemen van de vintage kleding & accessoires die ik verkoop. Door mijn figuur en door zo veel met mode bezig te zijn weet ik snel of iets bij mij past of dat een stuk onaangeroerd in mijn kast zal blijven hangen. Dat vind ik zonde. Mooie spullen moeten gedragen en gebruikt worden en geld moet immers rollen! Toen ik 10 jaar geleden begon met Bonbons de Marie (toen nog Rewind Play Fast Forward) was ik samen met mijn vader Sjaak op een brocante. Daar vond ik een ketting en armband van Yves Saint Laurent voor 15,- euro! Dat is echt niets! De ketting was niet mijn smaak. De armband vond ik prachtig! Ik was net begonnen met het kopen en verkopen van vintage en was natuurlijk super blij met deze vondst, maar wist nog niet goed hoe en voor hoeveel ik deze sieraden het beste kon verkopen. De armband zelf houden kwam niet in me op want zeker toen kon ik het geld heel goed gebruiken. Ik denk dat ik ze ieder voor 125,-/150,- euro heb verkocht toen.Van de armband kreeg ik snel spijt. 'Leergeld' zei ik steeds tegen mezelf. De ervaring van een bijzonder stuk verkopen, misschien voor te weinig, maar daar kun je weer nieuwe dingen van kopen, weer investeren... etc. etc. Ik denk dat ik wel tien jaar lang, minstens één keer maand aan de Yves Saint Laurent armband heb gedacht.Ik heb hem één keer bij Sebastiaan den Herder voorbij zien komen, maar toen had ik het geld er niet voor. Later was hij verkocht. Daarna heb ik hem heel lang nergens gezien en geloof me, ik heb véél gezocht. Laatst zag ik hem ineens voor 800,- euro voorbij komen en toen werd de spijt natuurlijk nog iets groter! Maar afgelopen maand kwam hij opnieuw voorbij en nu dacht ik: jij bent van mij! Niet voor 800,- euro, maar ook zeker niet voor een inkoopprijsje!De armband is mijn cadeau aan mezelf voor 10 jaar hard (maar heel leuk!) werken en het geeft heel veel voldoening om de armband terug te kunnen kopen om hem nu, tien jaar later, zelf te gaan dragen! Ja, er waren tranen van geluk toen ik hem weer in mijn handen had!

Mijn vintage Chanel broche: een raar verhaal... Over hoe ik een echte vintage Chanel broche vond voor maar 12,- euro, hem verkocht en spijt kreeg...   In één van de beginjaren van mijn vintage webshop Bonbons de Marie was ik met mijn ouders in Frankrijk in een tweedehands winkel waar ik een broche, een paar oorbellen en een kettinghanger van Chanel zag liggen. Ik was nog niet een erg ervaren vintage hunter, maar voor een totaalprijs van 24,- euro ga je niet lang nadenken, maar neem je het handeltje snel mee om thuis goed verder te bestuderen. Alles was echt! Wat een vondst! Maar zoals ik al vertelde, het waren mijn beginjaren en het geld dat binnenkwam, werd meteen omgezet in nieuwe handel. Zo kon ik zo snel mogelijk groeien. Ik verkocht toen alleen nog maar op Marktplaats, en als je items van Chanel verkoopt is dat erg goed voor je vindbaarheid. Zonder nadenken zette ik alles op Marktplaats. Ik weet nog dat ik de broche toen heel snel voor 120,- euro heb verkocht. Dat is natuurlijk veel te weinig, maar ik begon net en durfde niet een paar honderd euro te vragen. Wat hij wel echt waard is!   De oorbellen en kettinghanger deden me niet zo veel, maar ik kreeg snel spijt dat ik de broche had verkocht. Hij was groot, goud met roze en met Gripoix-glas. Eigenlijk vond ik hem prachtig! Ik heb toen snel een zoekopdracht ingesteld op Marktplaats zodat ik bij elke Chanel broche die online werd gezet, een bericht zou krijgen. En ik kreeg bericht. Er werd precies dezelfde Chanel broche geplaatst, maar nu met een origineel Chanel doosje. Dit was dus niet de mijne. Ik plaatste een bod van 125,- euro en het werd na een paar dagen geaccepteerd! Ik had mijn Chanel broche terug voor nog steeds een super goede prijs en inclusief doosje!   Jaren later ging ik naar sieradenbeurs SIERAAD in de Gashouder in Amsterdam. Ik droeg een jas waar ik verschillende vintage broches op had gespeld, met onder andere deze Chanel broche. Ik kwam binnen en zag meteen: 'verplichte garderobe'. Natuurlijk wilde ik mijn, voor mij waardevolle broches, niet op mijn jas laten zitten. Ik heb ze er allemaal afgehaald en in mijn tas gedaan. In de trein terug naar huis kwam ik erachter dat het Chanel-logo midden op de broche er af was gevallen in mijn tas. Gelukkig kon ik hem vinden en stopte hem in mijn kleingeld-vakje van mijn portemonnee. Dat leek een goed idee...   Ik ben het logo kwijtgeraakt... Wat nu... Nu was de broche niet meer in originele staat en ging het ook nooit meer zijn. Ik baalde enorm! Toen kreeg ik een idee. Op Marktplaats zag ik regelmatig hele kleine knock-off Chanel oorbellen staan. Daar kocht ik één paar van. De steker heb ik er afgeknipt en heb hem op de juiste plek terug geplakt. Het verschil is minimaal, maar ik ben weer en nog steeds dolgelukkig met mijn broche! Alleen al om het verhaal. Ik verkoop hem nooit meer en het beste is: ik heb nu een reserve CC!

Jouw Hermès-sjaal: is hij echt of nep? Waar herken je nou een echte Hermès sjaal aan en zorg je dat je jouw Hermès sjaal met trots draagt?! De Hermès-sjaal is een gewild modeaccessoire. Dat is om verschillende redenen. Op de eerste plaats is een Hermès-sjaal prachtig gemaakt. De dessins zijn ontworpen door een vast team van 40 kunstenaars, de kwaliteit van de zijde is heel mooi en dik en de sjaals behouden hun kwaliteit en waarde, ook na vele jaren en malen dragen. En wist je dat het gemiddeld twee jaar duurt om één Hermès-sjaal te maken?   Een zijden sjaal is een veelzijdig accessoire. Niet alleen houdt hij je warm, maar hij is ook gewoon heel mooi om bijvoorbeeld aan je tas of door de lusjes van je favoriete jeans te dragen.   Wat een nadeel is van zo’n populair mode-item, is dat het veelvuldig wordt nagemaakt. Als je gevoel hebt voor stoffen en kwaliteit, dan pik je de echte er zo uit, maar ook als je iets minder kennis hebt op dit vlak, moet het je met de volgende tips zeker lukken om een echte Hermès-sjaal direct te herkennen. De zoomAfbeelding 1 De zoom van een Hermès-sjaal is altijd naar de voorkant van de sjaal toegerold. Bij veel sjaals is dat juist omgekeerd. De zoom is met de hand vastgestikt en dat kun je zien. De stiksels verschillen, weliswaar minimaal, van afstand. Bij een machinaal gestikte zoom is de afstand precies hetzelfde. Op afbeelding 1 zie je voorbeelden van hoe de zoom er aan de voorzijde van de sjaal uit hoort te zien.Afbeelding 2 Op afbeelding 2 zie je een echte Hermès-zoom. Je ziet de zoom nu vanaf de achterkant van de sjaal.   Afbeelding 3 Op afbeelding 3 zie je een machinaal gestikte zoom. Dit zul je bij een echte Hermès-sjaal nooit zien. Het logoHet logo Elke sjaal van Hermès is voorzien van het logo van Hermès. Altijd met een streepje op de ‘e’ en met een copyrightteken naast de naam Hermès.Op afbeelding 4 zie je een voorbeeld van hoe de naam 'Hermès' op een namaak Hermès-sjaal staat afgebeeld. Afbeelding 4 Op afbeelding 5 zie je voorbeelden van hoe de naam 'Hermès' staat vermeld op een echte Hermès-sjaal. Afbeelding 5  Het materiaallabel Bij veel vintage Hermès-sjaals ontbreekt het materiaallabel, dus geen zorgen als je er geen vindt aan je tweedehands of vintage sjaal. Hij wordt nog wel eens verwijderd. Als je een Hermès-sjaal vindt waar wel een materiaallabel aan zit, dan moet er altijd op staan: ‘Made in France’ en ‘100% soie’ (‘soie’ betekent ‘zijde’). Het materiaallabel is altijd in hetzelfde soort en kleur garen aan de sjaal genaaid als de zoom.De groene sjaal is nep. Op de rode sjaal zie je een voorbeeld van hoe een echt label er uit ziet. Afbeelding 6 Het materiaal Echte zijde is iets moeilijker te herkennen als je niet veel verstand hebt van stoffen en materialen, maar een echte Hermès-sjaal is van een dikke kwaliteit zijde. Als je een knoop legt in de sjaal en die er een dag later uithaalt, dan zal de sjaal nauwelijks gekreukt en geplooid zijn. Hij neemt snel zijn oorspronkelijke vorm aan. Een manier om zijde te onderscheiden van een kunststof sjaal is om een brandproef uit te voeren. Probeer een draadje los te halen en steek deze in brand. Als de stof verpulvert, dan is het zijde. Wordt het draadje een hard balletje? Dan heb je kunststof te pakken. Dit dient als extra informatie. Het is niet aan te raden om dit met je Hermès-sjaal te doen!   Het formaat De meeste Hermès-sjaals zijn 90 x 90 cm. groot en wegen 65 gram. Als een sjaal is gewassen of al wat ouder is dan zal hij lichter in gewicht zijn. Er bestaan ook Hermès-sjaals in de maat 70 x 70 cm. maar deze komen aanzienlijk minder voor. Gesigneerd Een echte Hermès-sjaal is (bijna) altijd gesigneerd door de kunstenaar die het dessin van de sjaal heeft ontworpen. Op afbeelding 7 zie je een voorbeeld van hoe de sjaal is gesigneerd. Afbeelding 7 Op afbeelding 8 zie je ook een voorbeeld van hoe de sjaal gesigneerd is, maar bij deze moet je even zoeken.  Afbeelding 8 Titel Elke Hermès-sjaal heeft een titel. Deze titel staat ook altijd groot op de sjaal vermeld. Zo heb je bijvoorbeeld de ‘Brides de Gala’ sjaal die al vaak is gedrukt en steeds in een andere kleurstelling. Door de populariteit van dit dessin zal hij dus ook zeker vaker nagemaakt zijn.   Voor- en achterkant De voor- en achterkant van een Hermès-sjaal zijn verschillend. Het dessin van de Hermès-sjaal is aan de achterkant niet ‘leesbaar’. Een Hermès-sjaal wordt aan één kant bedrukt, dus deze kant is helder van kleur en alle details zijn zichtbaar. Het dessin moet helemaal kloppen/passen en is nooit verschoven. Ook niet een klein beetje.  Geen twijfel Heb je een echte Hermès-sjaal in handen, dan kan daar geen twijfel over zijn. Het materiaal, de kleuren, de details, alles is goed. Als de sjaal bijvoorbeeld niet netjes bedrukt is, dan wordt hij in zijn totaal vernietigd door Hermès. Alleen het beste van het beste mag verkocht worden. Anekdote - Mijn eerste Hermès sjaalDeze Hermès-sjaal is de eerste die ik ooit vond (daarom houd ik hem o.a. zelf). Ik was met mijn vader in een kringloop in Gennep (Limburg). Ik graaide in de bak met sjaals en kreeg deze sjaal in mijn vizier. Toen ik hem omhoog hield, dacht ik: Mais non?! En toen: als ze dit bij de kassa zien… Ik had nog een paar sjaals en wat andere dingen en liep naar de kassa. Ik legde de sjaals op een hoopje (deze onderop) en de mevrouw begon te tellen: 1, 2, 3, 4, en…. de vijfde is gratis! Dat was deze!